Als kleuter krabbelde ik hele A4-tjes vol, met krulletjes en streepjes, puntjes en bolletjes.
In het 1e leerjaar ging een hele wereld voor me open van lettertjes en leestekens en van de ingrediënten op de cornflakes-doos en eender welk leesbaar voorwerp ik in handen kon krijgen. Ik las mijn eerste boek, het eerste van de oneindige reeks die nog zou volgen. En ik vond opstellen schrijven heerlijk.
In het middelbaar was Nederlands mijn lievelingsvak en een boekbespreking maken was niet, zoals voor velen, de hel. Ik waande me een echte journaliste en leefde me helemaal uit.
Op een dag dwaalde ik rond op de boekenbeurs, zag de ellenlange rij staan aanschuiven bij Marc De Bel, passeerde Annemie Struyf die een signeersessie hield, bladerde door boeken van Isabel Allende, Tom Lanoye,… Ik snoof de geur op van nieuwe boeken, streek met mijn hand over het verse papier.
Ergens onderweg, door de jaren heen, ontstond mijn droom: een boek schrijven, helemaal van mezelf, helemaal ontstaan uit mijn gedachten, ideeën en fantasieën.
De weg naar dat boek is lang en hobbelig. Een boek schrijf je dan ook niet in 1, 2, 3. Soms werken de omstandigheden je tegen, soms heb je gewoon een writersblock of te weinig discipline. Maar ik blijf de droom koesteren en hoop dat hij ooit waarheid wordt.
Intussen wil ik toch graag al een paar schrijfseltjes op de wereld loslaten. Dus wees hier alvast enorm welgekomen.
Birsen 
Plaats een reactie